Onderhoud, installatie en zeilen (Leg 1)
Door: Bart Zanting
Blijf op de hoogte en volg Bart
26 Oktober 2016 | Italië, Manfredonia
De reis is begonnen, afgezet door pap, mam en broertje op het vliegveld. Het voelt nog niet heel echt. Aangezien ik in enkele dagen weer op het vliegtuig terug zit. Om nog even tussendoor op het Ijsselmeer het examen yachtmaster offshore af te leggen. Na een korte vlucht wordt ik door Peter, eigenaar en organisator van deze tocht, opgewacht. Beide enthousiast dat de tocht nu echt gaat beginnen. Het zeilschip, Veritas', ligt in een marina in Trogir op een klein halfuurtje rijden. Veritas ligt heerlijk rustig te deinzen op de golven van langskomende boten. Bijna klaar voor haar grote avontuur. Nog wat laatste aanpassingen en dan kunnen we op 15 oktober het ruime sop gaan kiezen. Alleen moet nog wat apparatuur worden gemonteerd en geïnstalleerd. Watermaker, zonnepanelen, nieuwe digitale kaarten, nieuwe kaartplotter, fishfinder, vervanging van de stagen. En eenmaal uit het water blijkt dat de hull en de kiel geschilderd moeten worden, onderdelen van de schroeven vervangen moeten worden en nog veel meer kleine dingen. Zoveel dingen dat de datum van 15 oktober niet wordt gehaald. We hebben pas op zondag 23 oktober het ruime sop kunnen kiezen. Via de harbourmaster en customs in Split, aankomst naar het eiland Vis. Om van daaruit op maandag naar Italië te zeilen via het eilandje Palagruza. Nog net Kroatisch territorium. We krijgen veel hulp van Winku, de mechanic van de marina. Zoveel dat hij zo als crewmember zou kunnen opstappen. Hij kent Veritas als geen ander. Voor lange tijd heeft hij het onderhoud aan de boot gedaan. Samen met Winku even het water op testen of de zeilen werken. En hij weet als geen ander waar we de beste kalimari kunnen vangen.
Maar voordat we zijn vertrokken zijn veel veranderingen doorgevoerd. De belangrijkste/ meest ingrijpende is het wisselen van de kapitein. Het gedrag van Peter leek erop dat hij Greg niet graag als kapitein wilde hebben. Ik denk dat het lag aan het cultuurverschil Amerika en Denemarken. Zijn duidelijke manier van communiceren. Gedurende de week van 5 tot 8 oktober zijn er vele botsingen geweest tussen Greg en Peter. Greg en ik konden het goed vinden. Een goed team samen. Op een gegeven moment was het vertrouwen tussen Greg en Peter zo beschadigd, dat Greg zelf heeft besloten om van boord te gaan. Ons achterlatend zonder kapitein. Peter kwam met de oplossing om mij dan direct te promoveren tot kapitein. In eerste instantie heb ik daar ja opgezegd. Echter bleef het wel knagen. Het voelde niet goed om nu al kapitein te worden, met zo weinig ervaring in het schipperen. Gelukkig moest ik toch nog een aantal dagen naar Nederland. Dus kreeg ik tijd om het te laten bezinken, te overdenken en te bespreken met de ouders aan het thuisfront. Gezamenlijk kwamen tot de conclusie dat het inderdaad niet verstandig is om nu al zo'n grote verantwoordelijkheid op me te nemen. Over een halfjaar waarschijnlijk wel, maar nu nog niet. Nu is Lars de kapitein en ben ik weer/ nog steeds de 2e in command. Deze samenwerking gaat goed. Hij weet veel over de elektronica, heeft veel vaarervaring (weinig zeil) en door zijn leeftijd meer levenservaring. Ik heb de verantwoording over de navigatie en waar we globaal heen gaan. Samen kunnen we goed sparren. Het voelt goed om samen met hem verantwoordelijk te zijn. Dezelfde insteek als het gaat over veiligheid. Mede door Lars zijn we later vertrokken. Hij wil dat alles goed en veilig wordt geïnstalleerd. Peter had onterecht gedacht dat het inbouwen wel even zo zijn gebeurd.
Iedereen heeft hard gewerkt om de boot vaarklaar te maken. Zodat we zondag 23 oktober om 0430 weg konden varen uit Trogir. Op weg naar Split om ons daar bij de Harbour Master in te laten schrijven als crew om 0730. Om 0800 ons uit te checken bij de Customs. Refulled weg te varen richting Vis om 0815. Een strakke planning, die gelukkig is uitgekomen. Vis was in 6 uur zeilen bereikt. De wind ruimend van NO naar ZO met 8 tot 15 knopen wind, heeft goede topsnelheid van 8 knopen opgeleverd. Met een zeilschip dat is volbeladen met 10 mensen, eten, drinken, persoonlijke zaken en veel apparatuur, is dat een goede topsnelheid. Hier ben ik zeer tevreden mee. Het was een heerlijke dag zeilen. Goed om weg te zijn uit Trogir. Nu voelt het meer als het begin van de reis.
De volgende dagen is het doel om Manfredonia, Italië te bereiken. Om ons daar in te checken bij de douane. Daarmee binnen de Schengen te komen. In Vis gaat het anker om 0700 op. Na een volle dag zeilen met 15 tot 20 knopen wind zijn we rond 1600 op het eiland Palagruza. Nog net op Kroatisch grondgebied. Voor anker gaan we in een kleine baai aan de noordoost kant van het eiland. Hier vinden we genoeg shelter voor de zuidwesten wind. De tocht naar Manfredonia op dinsdag verloopt met weinig tot geen wind. Helaas moeten we al motorend de overkant bereiken. We gaan motorzeilend de traffic separation scheme over. Met 4 schepen die ons kruisen is het heel rustig. Ook na de traffic lane waait de wind net uit de verkeerde hoek waardoor we de eerste uren motorzeilend onze weg moeten vervolgen. Jammer, want er staat 10 knopen wind. Genoeg om aan de winds te zeilen. Echter is de keus makkelijk, want we willen op tijd in Manfredonia zijn om hallo tegen de douane te zeggen. Na vier uur kunnen we een stuk afvallen, waardoor de koers bezeild wordt. Even wordt geprobeerd/geëxperimenteerd met de motor volledig uit te zetten. Maar helaas. De snelheid loopt te veel terug. Met veel tegenzin doen we de motor weer aan. Tot een uur voor Manfredonia is er te weinig wind voor enkel zeil. Totdat de wind ineens draait naar een noordenwind en iets aantrekt. Voor-de-winds tot aan de wind kunnen we nu toch nog 6 knopen lopen. Na dagen van navigeren en opletten als co-captain, zie ik eindelijk kans om dit mooie schip te zeilen. Helaas valt de wind vlak voor de eindstreep te veel weg. Het is mooi geweest. Zeilen weg, motor aan. Op naar de haven, de douane en een goede nachtrust. In de marina hebben we leuke buren. Een stel Amerikanen met twee kinderen. Al vier jaar zeilend op hun 50ft catamaran. Van Amerika via Frans Polynesia, Indonesië, naar het mediterraanse gebied. Veel tips en tricks die ze met ons hebben kunnen delen. Nu we de overkant hebben bereikt eerst refill, bijstellen van apparatuur en het maken van nieuwe plannen voor de toekomst
Fotos: https://www.flickr.com/photos/bzanting/albums/72157673978761392
Maar voordat we zijn vertrokken zijn veel veranderingen doorgevoerd. De belangrijkste/ meest ingrijpende is het wisselen van de kapitein. Het gedrag van Peter leek erop dat hij Greg niet graag als kapitein wilde hebben. Ik denk dat het lag aan het cultuurverschil Amerika en Denemarken. Zijn duidelijke manier van communiceren. Gedurende de week van 5 tot 8 oktober zijn er vele botsingen geweest tussen Greg en Peter. Greg en ik konden het goed vinden. Een goed team samen. Op een gegeven moment was het vertrouwen tussen Greg en Peter zo beschadigd, dat Greg zelf heeft besloten om van boord te gaan. Ons achterlatend zonder kapitein. Peter kwam met de oplossing om mij dan direct te promoveren tot kapitein. In eerste instantie heb ik daar ja opgezegd. Echter bleef het wel knagen. Het voelde niet goed om nu al kapitein te worden, met zo weinig ervaring in het schipperen. Gelukkig moest ik toch nog een aantal dagen naar Nederland. Dus kreeg ik tijd om het te laten bezinken, te overdenken en te bespreken met de ouders aan het thuisfront. Gezamenlijk kwamen tot de conclusie dat het inderdaad niet verstandig is om nu al zo'n grote verantwoordelijkheid op me te nemen. Over een halfjaar waarschijnlijk wel, maar nu nog niet. Nu is Lars de kapitein en ben ik weer/ nog steeds de 2e in command. Deze samenwerking gaat goed. Hij weet veel over de elektronica, heeft veel vaarervaring (weinig zeil) en door zijn leeftijd meer levenservaring. Ik heb de verantwoording over de navigatie en waar we globaal heen gaan. Samen kunnen we goed sparren. Het voelt goed om samen met hem verantwoordelijk te zijn. Dezelfde insteek als het gaat over veiligheid. Mede door Lars zijn we later vertrokken. Hij wil dat alles goed en veilig wordt geïnstalleerd. Peter had onterecht gedacht dat het inbouwen wel even zo zijn gebeurd.
Iedereen heeft hard gewerkt om de boot vaarklaar te maken. Zodat we zondag 23 oktober om 0430 weg konden varen uit Trogir. Op weg naar Split om ons daar bij de Harbour Master in te laten schrijven als crew om 0730. Om 0800 ons uit te checken bij de Customs. Refulled weg te varen richting Vis om 0815. Een strakke planning, die gelukkig is uitgekomen. Vis was in 6 uur zeilen bereikt. De wind ruimend van NO naar ZO met 8 tot 15 knopen wind, heeft goede topsnelheid van 8 knopen opgeleverd. Met een zeilschip dat is volbeladen met 10 mensen, eten, drinken, persoonlijke zaken en veel apparatuur, is dat een goede topsnelheid. Hier ben ik zeer tevreden mee. Het was een heerlijke dag zeilen. Goed om weg te zijn uit Trogir. Nu voelt het meer als het begin van de reis.
De volgende dagen is het doel om Manfredonia, Italië te bereiken. Om ons daar in te checken bij de douane. Daarmee binnen de Schengen te komen. In Vis gaat het anker om 0700 op. Na een volle dag zeilen met 15 tot 20 knopen wind zijn we rond 1600 op het eiland Palagruza. Nog net op Kroatisch grondgebied. Voor anker gaan we in een kleine baai aan de noordoost kant van het eiland. Hier vinden we genoeg shelter voor de zuidwesten wind. De tocht naar Manfredonia op dinsdag verloopt met weinig tot geen wind. Helaas moeten we al motorend de overkant bereiken. We gaan motorzeilend de traffic separation scheme over. Met 4 schepen die ons kruisen is het heel rustig. Ook na de traffic lane waait de wind net uit de verkeerde hoek waardoor we de eerste uren motorzeilend onze weg moeten vervolgen. Jammer, want er staat 10 knopen wind. Genoeg om aan de winds te zeilen. Echter is de keus makkelijk, want we willen op tijd in Manfredonia zijn om hallo tegen de douane te zeggen. Na vier uur kunnen we een stuk afvallen, waardoor de koers bezeild wordt. Even wordt geprobeerd/geëxperimenteerd met de motor volledig uit te zetten. Maar helaas. De snelheid loopt te veel terug. Met veel tegenzin doen we de motor weer aan. Tot een uur voor Manfredonia is er te weinig wind voor enkel zeil. Totdat de wind ineens draait naar een noordenwind en iets aantrekt. Voor-de-winds tot aan de wind kunnen we nu toch nog 6 knopen lopen. Na dagen van navigeren en opletten als co-captain, zie ik eindelijk kans om dit mooie schip te zeilen. Helaas valt de wind vlak voor de eindstreep te veel weg. Het is mooi geweest. Zeilen weg, motor aan. Op naar de haven, de douane en een goede nachtrust. In de marina hebben we leuke buren. Een stel Amerikanen met twee kinderen. Al vier jaar zeilend op hun 50ft catamaran. Van Amerika via Frans Polynesia, Indonesië, naar het mediterraanse gebied. Veel tips en tricks die ze met ons hebben kunnen delen. Nu we de overkant hebben bereikt eerst refill, bijstellen van apparatuur en het maken van nieuwe plannen voor de toekomst
Fotos: https://www.flickr.com/photos/bzanting/albums/72157673978761392
-
26 Oktober 2016 - 10:30
Harm Albert:
Top Bart. Heerlijk om onderweg te zijn! -
26 Oktober 2016 - 12:01
Wouter:
Goed bezig Bart, geniet er van! -
26 Oktober 2016 - 12:51
Jantine:
Ik krijg ineens zin om ontzettend mee te varen :) -
26 Oktober 2016 - 15:39
Antonet:
Ha neef,
Wat een leuk verhaal!!! Ik zie het helemaal voor me! Ben best een beetje jaloers. Veel groetjes!!!!! -
26 Oktober 2016 - 17:40
Willem:
Goed bezig man! -
26 Oktober 2016 - 18:15
Oma Olga:
Bahoi wat een geweldig verhaal leuk geschreven.En nu opweg naar vreemde oorden! Goede reis liefs oma Olga -
26 Oktober 2016 - 19:19
Gerda:
Wat een leuk verhaal BART. Eindelijk dan toch weg (jammer een deel met motor)
je opa en oma wensen je een heel fijne reis . Liefs oma Gerda -
26 Oktober 2016 - 20:17
Hans Platenkamp:
Mijn held is aan zijn avontuur begonnen Prachtig verhaal en goede reis
Groet Hans -
27 Oktober 2016 - 11:37
Arend Jan :
Heeey neef! Goed bezig man! Veel plezier daar -
27 Oktober 2016 - 14:29
Ria Van Der Heul:
Hoi Bart, wat een leuk geschreven verhaal zeg!!
Goede reis en geniet ervan!!
-
27 Oktober 2016 - 21:47
Marca:
Super Bart hoe je het oppakt en fijn dat de reis is begonnen. Groetjes en goede vaart van Elco en Marca -
02 November 2016 - 21:59
Loes:
Ha Bart, wat leuk om wat van je te horen en heerlijk eindelijk het water op. Tjonge wat een start meteen al een bemanningswissel, maar ik hoor het wel je doet het hartikke goed, genieten maar! -
14 December 2016 - 10:11
Mieke Van Vliet:
Hoi Bart, wat ontzettend leuk dat je zo enthousiast met zeilen aan de slag bent! Top! Ik ga je volgen. En heel veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
