Manfredonia - Sardinië
Door: Bart Zanting
Blijf op de hoogte en volg Bart
20 November 2016 | Italië, Carloforte
Manfredonia
De grote zoektocht van deze reis is het vinden van goede pilotbooks van Italië en Spanje. Het lijkt wel of ze nergens te krijgen zijn. De locals zijn zeer warmtevol in het helpen. Marina store? Nautic books? Libro? Carta nautica. Libro nautica. No no geen marina store hier. Libro, boekhandel misschien hebben ze het daar. Ik loop wel mee om je de weg te wijzen en te vragen. Ondanks de aardige, zeer behulpzame mensen, geen pilotbooks in Manfredonia. Wat ik toch wel zou verwachten in een permanente port of entry. In de middag wordt al besloten dat dit niet een plaats is waar we graag willen verblijven. De marina is goedkoop, maar Manfredonia is niet veel aan. Verder naar het zuidoosten het geluk beproeven. Het doel is Trani. Een stad op zo'n 5 uur varen. Het weer is rustig. Weinig wind, geen wolken. Snel komt de mist opzetten. Zicht wordt slechter en slechter. Op alleen de AIS en eigen ogen varen gaat niet meer. Om de kleine vissers te ontwijken worden alle middelen ingezet. Navigatielichten aan, radar aan. De tocht gaat verder. Na enkele uren van ontwijken komen we steeds dichterbij ons doel. Zelfs de mist laat zich verleiden naar een andere plek te gaan. Met een namiddag zon en uitzicht op de kust houden we koers. Eenmaal in Trani proberen we eerst voor anker te gaan buiten de haven. Volgens de kaart komen we een halve meter te kort om binnen te kunnen lopen. Met de dinghy wordt naar binnen gevaren om te vragen of we mogen ankeren. Het antwoordt is zelfs nog beter. Nog 1 plek beschikbaar die net diep genoeg is. Begeleid door harbourmaster vinden we onze plek. Het is krap, maar het past.
Trani
Aan de oostelijke Italiaanse kust is Trani een uitzondering op de regel. Waar de meeste steden een industrieel uiterlijk hebben. Is de ligging van de marina in Trani prachtig. Oude gebouwen omgeven in gelig licht geven een middeleeuwse sfeer. Een zeer oude binnenstad met prachtig park aan de rand van het water. Het is de bedoeling hier een aantal dagen te blijven liggen. De zoektocht naar de pilotboeken duurt nog steeds voort. Een halve dag rondlopen en vragen naar libro nautica. Weer van boekhandel naar boekhandel. Begrepen dat ik de marinestore moet hebben. Gebeld om te checken of ze het hebben. met adres in de hand er heen lopen. Te ver, vragen, lift 500 meter terug. Wel pilotboeken, maar die van Italie uitverkocht.
Nachtzeilen naar Leuca
Na een aantal dagen hebben we het weer gezien in Trani. Nu wordt er een grote slag gemaakt. Om zo snel mogelijk de industriële lege oostkust achter ons te laten. De voorspelling laten tot diep in de morgen harde wind zien. Het eerste plan was om een stop in Ontranto te maken. Maar door de harde wind besluiten we dat het beter is om door te varen naar Leuca. Dan moet de harde wind weg zijn. Veiliger om een haven binnen te lopen. Het uitkomen van de haven gaat niet zonder slag of stoot. Uiteindelijk, geholpen door de rib van de harbourmaster, lukt het ons om weg te komen. Door hoge golven heen richting dieper water. De wind is oost 20 – 25 knopen. Pas in dieper water wordt de genua voor de helft uitgerold. Op enkel een voorzeil lopen we 7 tot 10 knopen. Scheurend langs de kust van Italië zijn we de enige op het water. De enige schepen die we tegenkomen zijn grote cargoships. Zelfs geen lokale vissers die uit durven te varen. Door de hoge golven wordt bijna de helft van de crew zeeziek, zodra ze ook maar even naar binnen gaan. Met zes man blijven we over om in shifts van drie uur de tocht te volbrengen. Na een ruige avond gaat de wind gelukkig gedurende de nacht liggen. Zelfs zover dat de motor aan moet, anders maken we helemaal geen snelheid meer. Na een schitterende zonsopkomst en een nieuwsgierige Coastguard lopen we rond het middag uur de haven van Leuca binnen.
Leuca – Messina. Met gemiddeld 7 knopen varend onder de laars van Italie door richting de Straat van Messina. Dolfijnen die stukjes met ons mee zwemmen. De wind blijft aan houden tot we de straat in gaan. Hier gaat de avond wind zoveel liggen dat de motor bij gezet moet worden. Anders zijn we niet voor het donker in de haven. In het schitterende avondlicht varen we tussen de kusten van Siccilië en Calabria de haven van Messina binnen.
Messina – Palermo: motoren, motoren, motoren en een klein stukje zeilen.
Palermo - Cagliari
De tocht begint heerlijk rustig. Tuffend op de motor langs de kust van Siccilië. Als we de hoek om zijn gaan de zeilen omhoog. Al motorzeilend varen we in de richting van het grote Sardinië. Liggend aan de overkant op 200 zeemijl vaarafstand. Als de avond zijn intreden doet verschijnt al het eerste slechte voorteken op een hevige nacht. Een zwaardvis heeft zich vast gebeten in één van onze vislijnen. Na een korte worsteling ligt hij bijna aan dek. Bijna, want op het laatste moment hij zich los te rukken. Al onze hoop en enthausiame in één keer de kiem ingesmoord. Al na mopperend op de bijna vangst begint het steeds donkerder te worden. De wolken beginnen zich samen te pakken. Overal om ons heen begint het diep te rommelen en begint de licht show. Op de radar is te zien dat we langzaam worden ingesloten door vele zware regenbuien. Gelukkig hebben we alle zeilen al gestreken als de wind zich aantrekt tot stabiele 25 tot 30 knopen. De stortbuien creëeren zelfs windstoken van 40 tot 50 knopen. In de hoogste concentratie aan het roer en achter de radar. Proberen om de zware buien te ontwijken. Koerswijzigingen die ons zelfs weer naar het vaste land van Sicillië brengen. Zonder zicht op betere weersverwachtingen kiezen we eieren voor ons geld. We besluiten dat het veiliger en rustiger is om koers te zetten naar de veilige haven van Trapani. Met een rustigere ruime windse koers gaan we richting Trapani. De harde wind houdt ons zelfs vier dagen vast in Trapani. Van deze tijd maken we gebruik door allerlei verbeteringen aan de boot aan te brengen. Kabels voor zonnepanelen aan te leggen, verbeteren van electronica, nieuwe fenders en winches etc.
Tijdens de volgende poging om Sardinië te bereiken is bijna de gehele tocht gemotord. Geen wind of te zacht uit de verkeerde hoek. Gelukkig is Carloforte een klein stadje aan de westkust die veel goed maakt. Pittoresk, rustig, mooi weer en vriendelijke mensen.
Foto's: https://www.flickr.com/photos/bzanting/albums/72157673978761392
De grote zoektocht van deze reis is het vinden van goede pilotbooks van Italië en Spanje. Het lijkt wel of ze nergens te krijgen zijn. De locals zijn zeer warmtevol in het helpen. Marina store? Nautic books? Libro? Carta nautica. Libro nautica. No no geen marina store hier. Libro, boekhandel misschien hebben ze het daar. Ik loop wel mee om je de weg te wijzen en te vragen. Ondanks de aardige, zeer behulpzame mensen, geen pilotbooks in Manfredonia. Wat ik toch wel zou verwachten in een permanente port of entry. In de middag wordt al besloten dat dit niet een plaats is waar we graag willen verblijven. De marina is goedkoop, maar Manfredonia is niet veel aan. Verder naar het zuidoosten het geluk beproeven. Het doel is Trani. Een stad op zo'n 5 uur varen. Het weer is rustig. Weinig wind, geen wolken. Snel komt de mist opzetten. Zicht wordt slechter en slechter. Op alleen de AIS en eigen ogen varen gaat niet meer. Om de kleine vissers te ontwijken worden alle middelen ingezet. Navigatielichten aan, radar aan. De tocht gaat verder. Na enkele uren van ontwijken komen we steeds dichterbij ons doel. Zelfs de mist laat zich verleiden naar een andere plek te gaan. Met een namiddag zon en uitzicht op de kust houden we koers. Eenmaal in Trani proberen we eerst voor anker te gaan buiten de haven. Volgens de kaart komen we een halve meter te kort om binnen te kunnen lopen. Met de dinghy wordt naar binnen gevaren om te vragen of we mogen ankeren. Het antwoordt is zelfs nog beter. Nog 1 plek beschikbaar die net diep genoeg is. Begeleid door harbourmaster vinden we onze plek. Het is krap, maar het past.
Trani
Aan de oostelijke Italiaanse kust is Trani een uitzondering op de regel. Waar de meeste steden een industrieel uiterlijk hebben. Is de ligging van de marina in Trani prachtig. Oude gebouwen omgeven in gelig licht geven een middeleeuwse sfeer. Een zeer oude binnenstad met prachtig park aan de rand van het water. Het is de bedoeling hier een aantal dagen te blijven liggen. De zoektocht naar de pilotboeken duurt nog steeds voort. Een halve dag rondlopen en vragen naar libro nautica. Weer van boekhandel naar boekhandel. Begrepen dat ik de marinestore moet hebben. Gebeld om te checken of ze het hebben. met adres in de hand er heen lopen. Te ver, vragen, lift 500 meter terug. Wel pilotboeken, maar die van Italie uitverkocht.
Nachtzeilen naar Leuca
Na een aantal dagen hebben we het weer gezien in Trani. Nu wordt er een grote slag gemaakt. Om zo snel mogelijk de industriële lege oostkust achter ons te laten. De voorspelling laten tot diep in de morgen harde wind zien. Het eerste plan was om een stop in Ontranto te maken. Maar door de harde wind besluiten we dat het beter is om door te varen naar Leuca. Dan moet de harde wind weg zijn. Veiliger om een haven binnen te lopen. Het uitkomen van de haven gaat niet zonder slag of stoot. Uiteindelijk, geholpen door de rib van de harbourmaster, lukt het ons om weg te komen. Door hoge golven heen richting dieper water. De wind is oost 20 – 25 knopen. Pas in dieper water wordt de genua voor de helft uitgerold. Op enkel een voorzeil lopen we 7 tot 10 knopen. Scheurend langs de kust van Italië zijn we de enige op het water. De enige schepen die we tegenkomen zijn grote cargoships. Zelfs geen lokale vissers die uit durven te varen. Door de hoge golven wordt bijna de helft van de crew zeeziek, zodra ze ook maar even naar binnen gaan. Met zes man blijven we over om in shifts van drie uur de tocht te volbrengen. Na een ruige avond gaat de wind gelukkig gedurende de nacht liggen. Zelfs zover dat de motor aan moet, anders maken we helemaal geen snelheid meer. Na een schitterende zonsopkomst en een nieuwsgierige Coastguard lopen we rond het middag uur de haven van Leuca binnen.
Leuca – Messina. Met gemiddeld 7 knopen varend onder de laars van Italie door richting de Straat van Messina. Dolfijnen die stukjes met ons mee zwemmen. De wind blijft aan houden tot we de straat in gaan. Hier gaat de avond wind zoveel liggen dat de motor bij gezet moet worden. Anders zijn we niet voor het donker in de haven. In het schitterende avondlicht varen we tussen de kusten van Siccilië en Calabria de haven van Messina binnen.
Messina – Palermo: motoren, motoren, motoren en een klein stukje zeilen.
Palermo - Cagliari
De tocht begint heerlijk rustig. Tuffend op de motor langs de kust van Siccilië. Als we de hoek om zijn gaan de zeilen omhoog. Al motorzeilend varen we in de richting van het grote Sardinië. Liggend aan de overkant op 200 zeemijl vaarafstand. Als de avond zijn intreden doet verschijnt al het eerste slechte voorteken op een hevige nacht. Een zwaardvis heeft zich vast gebeten in één van onze vislijnen. Na een korte worsteling ligt hij bijna aan dek. Bijna, want op het laatste moment hij zich los te rukken. Al onze hoop en enthausiame in één keer de kiem ingesmoord. Al na mopperend op de bijna vangst begint het steeds donkerder te worden. De wolken beginnen zich samen te pakken. Overal om ons heen begint het diep te rommelen en begint de licht show. Op de radar is te zien dat we langzaam worden ingesloten door vele zware regenbuien. Gelukkig hebben we alle zeilen al gestreken als de wind zich aantrekt tot stabiele 25 tot 30 knopen. De stortbuien creëeren zelfs windstoken van 40 tot 50 knopen. In de hoogste concentratie aan het roer en achter de radar. Proberen om de zware buien te ontwijken. Koerswijzigingen die ons zelfs weer naar het vaste land van Sicillië brengen. Zonder zicht op betere weersverwachtingen kiezen we eieren voor ons geld. We besluiten dat het veiliger en rustiger is om koers te zetten naar de veilige haven van Trapani. Met een rustigere ruime windse koers gaan we richting Trapani. De harde wind houdt ons zelfs vier dagen vast in Trapani. Van deze tijd maken we gebruik door allerlei verbeteringen aan de boot aan te brengen. Kabels voor zonnepanelen aan te leggen, verbeteren van electronica, nieuwe fenders en winches etc.
Tijdens de volgende poging om Sardinië te bereiken is bijna de gehele tocht gemotord. Geen wind of te zacht uit de verkeerde hoek. Gelukkig is Carloforte een klein stadje aan de westkust die veel goed maakt. Pittoresk, rustig, mooi weer en vriendelijke mensen.
Foto's: https://www.flickr.com/photos/bzanting/albums/72157673978761392
-
20 November 2016 - 19:53
Ellis:
super bart leuk om te lezen ga lekker mee met de golven van het leven en de zee gr buufje
-
20 November 2016 - 22:44
Marca:
Je maakt heel wat mee, Bart. Mooi om te lezen! -
21 November 2016 - 08:36
Antonet:
Bart, ik zie het allemaal voor me door de mooie manier waarop jij alles beschrijft!
Ik zie nu al uit naar je volgende verslag!
Veel groetjes, Antonet -
22 November 2016 - 08:55
Oma Olga:
Lieve Bart .wat een mooi en spannend verhaal.de weergoden maken je het wel moeilijk maar met goede stuurmanskunst haal je de haven!Vaar ze kus oma Olga -
22 November 2016 - 11:11
Loes:
Ha Bart, leuk om weer van je avonturen te lezen, bepaalt niet saai daar op zee, hollen of stilstaan begrijp ik. Maar zo te horen doe je hartstikke goed, daar rekenen wij hier natuurlijk op, op koers en stevige zeebenen in weer en wind. Succes Loes -
22 November 2016 - 17:58
Henriette:
Lieve Bart, wat leuk om je reisverhaal te lezen. Fijn dat je geniet van natuur en de plaatsen waar je bent. Sardinië is inderdaad erg mooi! Als ik dan ook je foto's zie begint het een mooie vakantie te worden. Liefs Henriette -
22 November 2016 - 19:39
Hans:
Goh Bart
Prachtig zoals je mij met je verhaal meeneemt op je grote avontuur. Ik lees je met veel plezier. Petje af -
23 November 2016 - 20:48
Gerda:
Dag Bart, het duurde weer wat langer voordat oma door had hoe ze je verhaal kon vinden,.
Met hulp van H.A. is het gelukt. Wat een avontuur was het de afgelopen periode en dan ben je nog niet eens op de oceaan. Ik leef mee (opa lees dit niet ik weet niet hoe te printen).
Ga positief door, je hebt nu al laten zien dat je het kan.
zoen van ons beiden oma Gerda -
01 December 2016 - 21:31
Jantine:
Topper!!!
-
07 December 2016 - 06:57
Heleen :
Achterneef, veel succes met je grote reis. Ben benieuwd naar je verhalen. Groet, Heleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
